<$BlogRSDURL$>

donderdag, juni 10, 2004

Politiek 

Gisterennacht volgde ik een politieke discussie tussen links en rechts. Tussen mijn linker en mijn rechterhelft, meer bepaald. Enfin, dat lees ik toch op het kassabriefrolpapierdingspulletje dat hier de hele dag gelegen heeft. Ik schreef het in een heel gek geschrift, half slapend, en kan de letters amper lezen. Hebt u dat ook wel 'ns gemerkt: dingen die je pas wakker opschrijft zien er met slaapogen glashelder uit als je ze opschrijft, maar eens je wakker bent zijn het niet meer dan kronkels. Alsof je onderbewustzijn iets heeft geschreven. Gek hoor.

We wijken af. Het was iets met een leraar Wiskunde (linker helft, dus) en een leraar Nederlands (rechter, nietwaar). Enfin, het fijne weet ik er na een dag dus niet meer van. Ik denk dat het ook niet zo echt belang was. Kijk, dat heb ik dus wel vaker met dingen die ik bedenk tussen de aan-knop van het koffiezetapparaat en de douchekop. Waterdicht kan je de ideeën dan vaak niet noemen, al stap ik héél af en toe toch wel met een heus loodgieterplan uit de douche zoals normale mensebeesten dat doen als ze uit het café stappen.

O ja, nu we het toch over politiek (ahum) hebben, of toch ongeveer dan. De reden waarom Lilith iets over olifanten moest schrijven, was Fara Di Aguire tijdens een van de politieke debatten deze week. Zo helemaal pardoes, zonder waarschuwing, begon ze op 't eind nog even een verhaal over olifanten. Hebt u dat nu al meegemaakt? Ze zei: 'En denk erom, als twee olifanten in de klinch gaan, dan is het gras altijd de verliezer'. Kan iemand mij die hersenkronkel uitleggen?

Of moet ik gewoon een fanclub voor olifanten stichten? Het zijn wel geweldige beesten. En ja, de roze exemplaren zijn ook welkom. Politiek zei u?



This page is powered by Blogger. Isn't yours?
Weblog Commenting and Trackback by HaloScan.com