Het liegebeest is hier niet

U vindt het vast heel fout van me, maar daar trek ik me nu niks van aan zie. Nu ik niet meer alleen sta in mijn strijd om de olifant als huisdier in ere te herstellen, voel ik me sterk. Wat ik u wou vertellen: in de garage van het liegebeestkasteel staan er twee oude ventjes, oud ijzer uit de jaren stillekes, zeg maar. De grijze, de oudste, is nog behoorlijk kwiek voor zijn 53 smeerbeurten, hij heeft drie jaar geleden een stevige beurt plastische chirurgie (met lood, stel je voor) gekregen. De andere is eigenlijk een illegaal, hij heeft geen papieren. Hij is jonger, maar piept meer dan de andere, als je te hard rijdt. De eerste heet Tuur (van Voiture, weet u wel, het is een fransman), de andere heet Juul (van..., ach ja).

Morgen rij ik naar de Ardennen met een krakende kar. Hout (en nog een heleboel andere dingen) vasthouden. En hopen dat de stoeltjes niet plots naar achteren schieten.
Maar mét open dak. Nah.