vrijdag, april 30, 2004
Urban legend
Het ademstokkende fotoverhaal van Elena begint steeds meer op een Urban legend op het internet te lijken: iedereen is er naar op zoek, de originele site daverde onder de bezoekersaantallen, ging even off line, maar werd gelukkig hier en daar opgevist. Het is dan wel een Urban legend in een stad die nu, precies 18 jaar na de feiten, alleen bevolkt wordt door spoken. Letterlijk, want alle voorwerpen gloeien in het donker in Ghost Town, bij Chernobil.
Elena kon via haar vader een doorgangsbewijs bekomen en rijdt met haar moto doorheen het nog steeds hoog-radioactieve gebied. Alleen in het midden van het asfalt is het veilig. Zonder dosimeter het gebied doorkruisen is zelfmoord. Een natuurramp? Raar genoeg niet echt. Drie kuddes wilde paarden rennen er door de natuur, en moeten verschrikt opgekeken hebben als er een grommende Kawasaki het gebied doorkruist. Trouwens, er zijn al adventure-reisorganisaties die Ghost Town op hun programma gezet hebben. De excursie zou twee uur duren. De gasten wilden na een kwartier weer weg, omdat de stilte ondraaglijk werd. Kan het nog cynischer?
Binnenin de huizen is de straling het hoogst, ook al staan er permanent ramen open, want 26 april 1986 was een zonnige dag. Fotokaders, kleutertekeningen en hotelbalies, alsof de bewoners elk moment terug kunnen komen. De dosimeter slaat alarm als je de stoeltjes van het reuzenrad in het attractiepark vlakbij Death Zone te dicht nadert. De wrakken van brandweerwagens op de reuzenterreinen zijn het gevaarlijkst. De brandweerlui kwamen op 26 april 1986 het dichtst bij de ontplofte kernreactor. Hen was verteld dat het om een gewone brand ging.
Elena kon via haar vader een doorgangsbewijs bekomen en rijdt met haar moto doorheen het nog steeds hoog-radioactieve gebied. Alleen in het midden van het asfalt is het veilig. Zonder dosimeter het gebied doorkruisen is zelfmoord. Een natuurramp? Raar genoeg niet echt. Drie kuddes wilde paarden rennen er door de natuur, en moeten verschrikt opgekeken hebben als er een grommende Kawasaki het gebied doorkruist. Trouwens, er zijn al adventure-reisorganisaties die Ghost Town op hun programma gezet hebben. De excursie zou twee uur duren. De gasten wilden na een kwartier weer weg, omdat de stilte ondraaglijk werd. Kan het nog cynischer?
Binnenin de huizen is de straling het hoogst, ook al staan er permanent ramen open, want 26 april 1986 was een zonnige dag. Fotokaders, kleutertekeningen en hotelbalies, alsof de bewoners elk moment terug kunnen komen. De dosimeter slaat alarm als je de stoeltjes van het reuzenrad in het attractiepark vlakbij Death Zone te dicht nadert. De wrakken van brandweerwagens op de reuzenterreinen zijn het gevaarlijkst. De brandweerlui kwamen op 26 april 1986 het dichtst bij de ontplofte kernreactor. Hen was verteld dat het om een gewone brand ging.
